Pagina:Ioannis Ludovici Vivis De concordia 1529.djvu/152

Haec pagina nondum emendata est

Tornacum Nerviorum Francisco restituit!

Sylla inter ceteras suas felicitates numerabat quod Athenas, quas sibi licebat evertere, conservasset. Multa sunt ob quae praefervide in illo iuvenili ardore et insolentia blandientis fortunae ab Alexandro Macedone perpetrata, vehementer illum paulo post doluisse, memoriae est proditum; sed nihil insignius aut notabilius quam quod Persidem evertisset, cum propter urbis pulchritudinem ac magnificentiam, tum vero quod Persis aliis gravius fuisset nempe iis qui animo essent adhuc inimico, aliis venerabilius et plenius maiestate, cum Alexandrum aspicerent in solio tot regum sedentem et inde Asiae populis iura reddentem.

Nullumne tandem inter hominem et beluam oportet esse discrimen? Quin quemadmodum fera praesenti animi concitationi obtemperat, nec futura prospicit, sic nec homo ipse? Et profecto ferae irritatae ac a nobis sauciae non ita se et suum sanguinem de nobis vindicarent ut homo de homine. Deplorans Lucanus bella Romanorum civilia, inter cetera illud ceu vaticinabundus posuit:

Hae facient dextrae quidquid non expleat aetas
Ulla, nec humanum reparet genus omnibus annis;