— 52 —
Vergilii carmina: quid non mortalia pectora cogis,
Auri sacra fames et cetera, quid sentirent
ignoravit. Vereor potius,[c 1] ne ipse Dantes a nobis
ignoretur: nam quid attinet dicere ipsum haec
carmina non[c 2] ignorasse, quae etiam pueris nota
sunt? quo enim pacto potuit fieri, ut, qui etiam
obscurissima Vergilii sensa viderit atque
perfregerit, ab hoc[c 3] tam manifestissimo versu
deciperetur? Non est ita; sed aut scriptorum menda est,
qui plerumque rudes atque indocti ad scribendum
accedunt, aut ad alterum extremorum tracta est
Vergilii sententia: ut, quoniam liberalitas virtus sit,
extrema[c 4] vero hinc avaritiam habeat, illinc
prodigalitatem, quae paria inter se vitia sunt, altero
reprehenso, etiam ad alterum reprehensio
trahatur.[c 5] Nam ea res Vergilium quoque fefellit, et
Statium, qui prodigalitatis poenas dederat, avarum
fuisse magnopere mirabatur. Quod autem tertium
fuit, ut pari ferme poena eum qui mundi
salvatorem atque eum qui mundi vexatorem necasset
affici dicat, eodem vitio laborat, quo reprehensio[c 6]
de Catonis aetate: quod crebro insipientes homines
fallit, cum res a poeta dictas ita[c 7] accipiunt quasi
verae sint atque non fictae. An tu putas Dantem,
- ↑ Vereor ne potius BD.
- ↑ Manca in D.
- ↑ eo B.
- ↑ extremo men bene B.
- ↑ altero reprehenso, trahatur. male A, altero reprehensio, et. ad alt. reprehensio. B.
- ↑ repr. illa E.
- ↑ dictas ita manca in B.
