Pagina:I dialogi ad Petrum Histrum, Livorno 1889.pdf/74

Haec pagina emendata est

— 33 —


plerumque ignorata video, ut appareat, id quod[c 1] verissimum est, Dantem quodlibeta[c 2][1] fratrum atque eiusmodi[c 3] molestias lectitasse: librorum autem gentilium, unde maxime ars sua[c 4] dependebat, nec eos quidem, qui reliqui[c 5] sunt, attigisse. Denique, ut alia omnia[c 6] sibi affuissent, certe latinitas[c 7] defuit. Nos vero non pudebit eum poetam[c 8] appellare et Virgilio etiam anteponere, qui latine loqui non possit? Legi nuper quasdam eius litteras, quas ille videbatur peraccurate scripsisse: erant enim propria manu atque eius sigillo obsignatae.[2] At mehercule nemo est tam rudis, quem[c 9] tam inepte scripsisse non puderet. Quamobrem, Coluci, ego istum poetam tuum a concilio litteratorum seiungam atque eum zonariis,[c 10] pistoribus atque eiusmodi[c 11] turbae


  1. Manca in B.
  2. Callibeca (?) male B.
  3. huiusmodi B.
  4. ars sua maxime C.
  5. qui nobis reliqui DE.
  6. ut omnia alia CDE.
  7. latinilas certe D.
  8. Manca in C.
  9. quam erroneamente B.
  10. lanariis BD.
  11. huiusmodi B.
  1. Termine scolastico. Vedi Du Cange.
  2. «Fu ancora scrittore perfetto, ed era la lettera sua magra e lunga, e molto corretta, secondo io ho veduto in alcune pistole di sua propria mano scritte». Bruni Vita di Dante premessa da Guido Biagi alla sua edizione della Div. Com. (Fir. Sansoni, 1886) pag. XXV.
5