Pagina:Houghtonianus Latinus 224.pdf/11

5

Præfatio

lunæ phasim testentur. Hanc ob causam singulis annis circà ea tempora, à Sultano aliquot homines versùs Varnam, in montem altissimum اسطرانجه طاغى Istramdzadaghy dictum, qui 12 horis à Constantinopoli [ad Pontum Euxinum] distat, mittuntur observaturi, quo momento nova luna se illorum sistat conspectui. Hanc si viderint, illicò tres ex exploratoribus, citato cursu, Constantinopolin pergunt et ad استانبول افندى Istambol Effendisi (iudicem Constantinopoleos) properant, unus refert se, corniculatæ lunæ primam phasim vidisse, et reliqui duo, suo testimonio, prioris prolatis fidem faciunt. Ita per tres testes probato novilunio, illicò Istambol Effendisi, præcones, per totam urbem, quocunque fuerit tempore, mittit; et ieiunium vel Bajram indicit. Etenim sine tribus testibus nemini, neque Sultano credetur adesse novilunium; qua ratione accidisse vidimus, ut Muhammedani, cùm essent in prædio comedentes, et bibentes, audità præconis de ieiunio initiando voce, illico buccellas ex ore spuant, et ieiunare incipiant; et contrà audito Bajrami celebrandi nuncio, ante vel post meridiem, ieiunium solvant, et abiectà hyposcris, illis solitæ, mæstitià, lætas, et alacres induant facies et vestes. Si verò cælum obnubilatum, lunæ conspectum impediat, aut nuncii in via detenti, serò in urbem veniant, primo, et secundo die, expectatur, tertio autem die iam Astronomico computo creditur, et vulgus, adisint, absint, qui lunam viderint testes, à cibo et potu abstinere iubetur. Pari ratione, non ante solvunt ieiunium, quam per eosdem homines de apparitione novæ lunæ شقّال Szevval redditi fuerint certiores. Hæc quamvis sufficiant