Pagina:Gravina, Gianvincenzo – Scritti critici e teorici, 1973 – BEIC 1839108.djvu/448

Haec pagina emendata est
446
orationes

ruisse putemus, ubi te accepit in bellis Polonorum civilibus munitissimas hostibus urbes ac fertiliorem agri partem ademisse, tuoque vel ductu vel auspicio, moschos milites tot in praeliis aut pugnando superasse, aut ante vita quam loco cessisse, dum consererent manus cum nationibus ipsi diu quondam nomini romano gravibus, postquam nostris in castris militarem disciplinam nostrum in exitium arripuerunt; et nunc ubique adeo formidandis, ut inter tot certantium populorum potentissimos exercitus, quo se signa illorum verterint, eo allatura victoriam videantur? Quarum nationum quo antiquior est clariorque fama, eo altius laus tua, rex, attollitur, qui adversus gloriae competitores adeo polles eminesque virtute, ut liceat, audiente ipso te, sine fraude atque iniuria, immo lucro cum tuo laudare inimicos.

Qualem te igitur fugam injecturum putamus imbelli Asiae praedatori, quando tantas copias talesque milites, talibus in praeliis exercitatos in eum commoveris, eodemque una coëgeris tuarum gloriam et pondera victoriarum, contraque illius arma terrorem direxeris nominis tui, cujus vel solus rumor ganeonem illum impurissimum in concubinarum ulnis exanimaverit? Qui vero concursus ad te fiet earum nationum, postquam tuus armorum fulgor solverit veternum illum, quo per tot saecula misere occupantur? Quo plausu effundentur ad te, postquam tuis e castris, per nostrates eruditionis graecae praeceptores, libros et praeconia majorum extulerint? Quo fremitu et luctu praesentem Graeciae calamitatem execrabuntur, quando post agnitionem parentum et suiipsorum, veterem ejus nationis dominationem, cum hodierno servitio, atque antiquorum cognitionem et acumen, cum horum caligine comparaverint? Non talis Jason cum aurei velleris praeda rediit ad illos, qualis eodem insperato adveneris tu cum longe majoris precii vellere, nempe cum thesauro sapientiae, qui possessoribus suis vitam eam beatam tribuit, eamque libertatem, quas stulti dum ex auro petunt, cum longis usque miseriis, cumque servitute ac periculis, immo et saepe cum morte commutant. Nec tanta Theseum gloria interemto Minotauro in patriam comitabatur, quanta Graeciam per omnem sequetur circumfundetque te, qui monstrum longe voracius longeque imma-