Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/523

ioo} ECCLESIA EN — — pace & quiete dimittas, tiec amplius vim inferre J ANNI prasumas. Nos autem eum ad partes veniemus, si CHRISTI ; nM. V0S fr episcopum querelarum emerserit, admodum & concordiam studiose revocare cur abi- mus. His Iitteris acceptis statim apræfatis grassatio- nibuS comes abstinuit In Engolism. ecdesiæ cathe- 114.2. dralis tabulario memoratur Lambertus ann. 1 142. 1144. 1 r44— 1 I4’^’1147* compositionem fecisse in- 1147. ter Willelmum S. Eparchii abbatem & Odonem Aimerici de Martunnio an. Incam. Dom. 1142. EataW Lfuersa minacibus praecepit filiis Rainaldi Sicherii, S.Eparthii. ut restituerent WillelmosanctiEparchiiabbati, & capellano sancti Eparchii de Ilicibus jus in eamdem ecdesiam &cimiterium, terram, inquit religiosus 1 pontifex, facratam adsepeliendum & resurgendum destinatam, quam usurparant His autem in litte- ris se præfatur Engoliimensis ecclesiæ ministrum 1148. indignum & inutilem. Tandem an. 1148.ingra- vissimum morbum incidit, qui adeo invaluit ut per multos dies nullo sumto cibo vixerit Interea a comprovincialibus episcopis & aliis religiosis per- sonis in infirmitate sua visitatus, plenus dierum, in senectute sancta post munitionem (inunctionem) & susceptam Eucharistiam, in præsentia fratrum suorum spiritum Deo reddidit, inquit hist. pontif. . & comit. Engolisin. idus Junias. Sedit in episco- ’’patu annos 13. Sepeliri voluit in templo mona— < sterii Coronensis, ubi quotannis 1 3. Junii, qua die obiit piissimus antistes, fu officium duplex ma- jus de B. M. ut in ejus festo ad nives, præter secun- di nocturni lectiones in quibus Lamberti vita legi- tur. Privata missa dicitur de defunctis, majus la- crum de B. V. M. Vacavit sedes usque ad 14. cal. Julii subsequentis anni. Roche— XXXVI. HUCO II. TQUCAULT, C Hugo hujus nominis II. RupIs-fucaldi, quod est Engolisinensis agri oppidum, natus Petro patre, matre Edoarda, Gilberto praeceptore humaniori- bus & præcipue philosophicis & theologicis dis-1 ciplinis instructus, plurimos in illis progresses fe- cit, & tantum magistrum maxime in theologia se- cutus est. A prima ætate castitatem & munditiam Hippmtip servavit, etiam verba illa quæ bonos mores corrum- Engohsm. PU, , t rerecunde vitabat. Fuit hunlilis in omni actu > in CW— i 8. locutione gratiosus, nihil habens rusticitatis admiX- i Sj. /um> ipsi Cum Mfa PrluS elset>tamen sacundissimus erat inprædicatione. Primum ecclesiæ Engoiisin. præcentor, mox auctis honoribus, omnium suffra- giis designatuS est episeopuS. Verum non statim, nec nisi anno sequenti consecratus cst, utdiscimus ex Petro Cluniac. 1.5. epist. 5. ad Eugenium ; in ea quippe huic pontifici significat quosilam probatos 1 viroS canonicoS Engolisinensis ecdesiæ ad se ve- nifse, rogantes ut apud majcstatem vestram, inquit papæ, intercederem ; & assercntes, defuncto ejujcopo suo (Lamberto), se elegisse, nullo de clero prorsus excepto, ac unanimi electione, assensu… honorato- rum & totius populi, idoneam omnino ad officium ejuseopalepersonam, præcentorem ipsius ecclesiæ. E- lectionem tam communem, tam concordem Burde- galensi metropolitanose canonice obtulisse, ab eo ca- nonice confirmatam esse ; diem consecrandi ab ipso datam, se ad diem constitutam cum electo suo, ut GOLISMENSIS. 1004 L metropolitanus promiferat, consecrando venisse, sed — — consecralorem non invenissie. Quibus de eaufis præ— ANNI sentiamsuam subtraxerit, curpromissia non impleve— CHRISTI rit, nec ab eo acceperunt, & mihise adhuc ignorare dixerunt. Causam tamen ipse aperit, cum subdit, non videri sibi Burdigalensis metropolitani in hac Engolisinensi electione gresius rectos, oculum sim- plicem, sed magis in ea quærere quæ sunt merce, narii quam pastoris, quæ sunt suaquam quæ J. C. & ut filiali præsumtione loquar, inquit, & quæ ab universis pene partium illarum & nostrarum dicuntur, vult, aiunt, Burdegalenfis, ita sibi subdero Engolisinam, sicut subdidit Xantonas, ut in ecde* 3 siis illis non tam habeat episcopos, quam miiustros » non tam præsules, quam sibi in omnibus obsequen* tes. Hocest, aiunt, propositum, hæcintentio, hæc in istis religio, ut expensis propriis parcat, & lusi fraganeis episcopis, ut capellanis utens, non suo- rum.sed eorum penu exhauriat. Vicit tamen aequitas ; consecratus est Hugo, & in episcopatu sanctis fime vixit. Quantæ quippe caritatis fuerit, quam assiduus in lectione, quam benignus erga proxi- mos, se verbis eloqui non posse testatur præcitatus pontif. Engolisin. historicus, qui & addit : urbem ingressiim, omnibus horis, maxime matutinis cum canonicis adfuisse, ac una cum illis Dei laudes de* — cantasse ; palatio episcopali spreto, indaustrocum cathedralibus continuo diversatum, nisi ab eo ec- desiasticis causis avelleretur, plurima menlæ episcopali contulisse, judiciariam de Julac ab EngoI. ecclesia, ipsius consilio acquisitam. In cathedralis ecclesiæ tabulario memoratur an. neo. 1150. secundo sui episcopatus, Eugenio papa III. Ludovico Francorum rege, & duce Aquitanorum Guill. & in S. Eparchii chartulario anno sequenti. 1 r j 1. An. 1152. litem inter moniales S. Ausonii & 1152. Aimonem de Peveriz, super manso de Ononaco in parochia S. Stephani de Georgiaco ♦ motam * de Cgut- componit.ut fidem faciunt S. præsuiiS litteræ in geat’ tabular. S. Ausonii. In S. Eparchii chartular. re- censetur an. 1153 « Anastaseo papa in urbe Roma 1153^ præsedente. Eodem anno nominatur cum Godo- fredo Lingonensi episcopo in diplomate S. Ber- nardi de monasterio Buxiensi. Cum ipse litigaret adversuS monachoS Casæ-Dei pro ecclesia de Miu- siaco, GaufredUS Burdeg. archiepiseopuS, S. sedis apostolicæ legatuS, seb testimonio Bernardi Santo- nenses episeoju, & magistri Laurentii Pictav. deca- ni &c. litem hanc composuit iv. non. Septembr. an. M. C. Liv. epact, xv. indict. 11. Eodem anno 1154, adfuit dedicationi ecclesiæ B. M. dc Cadunio. An. 1155. , sequenti dat Guillelmo abbati FontiS-vivi ejusque c. xvu. J fratribus ecclesiam S. Petri deSosriniaco. Invenitur eodeni anno in chartophyl. matriS ecclesiæ, ut & ri* infrum. an. 115 7. Anno 1158. defuncto Gaufrido Bur— aJeb’cBoJo-’ degalensi, cum ilIius cccicsiæ canonici de subro— btlC0- gando illi successore non convenirent, totum ne— 1 1 5 gotium dirimendum EngolifinensiS, Agennensis, PictavensiS, SantoncnfiS & PetragoriccnsSepiseo- porum arbitrio commiserunt. Qui cum deelectio- ne secreto tractarent, lupervenit Henric.iS II. A- quitaniæ dux, & rex Angliæ, eofque obnixe ro- gavit ut Johannem Sechium gymnasii Pictavensis iudimagistrum in ea dignitate confutuerent. Cum-