nis etiam nonnullos in nobilium ordinem adscivere principes, ii praesertim, qui eo regno erant faventiores, uti vicissim Moldavorum plures in nobilitatem polonam fuere cooptati. Hac ratione, cum nimis augeretur nobilium moldavorum numerus, in tres ordines dispertire totam nobilitatem principibus placuit. Primus locus baronibus datus est, iis nimirum, qui vel ipsi a principibus ad superiora reipublicae munera essent evecti, vel e talium sanguine nascerentur. Eodem fere ordine, quo in Russico imperio бοярсuŭ po∂ a reliquis inferioris conditionis nobilibus distinguitur.
Secundo ordine habentur Curteni vel aulici, qui unum alterumve pagum haereditate a maioribus acceperunt, quales inter Russos ∂єоpянe vocantur. Tertiae stationis sunt Calaraszi, equites, qui pro terrarum, quas ipsis principes concessere, usu semper eosdem in expeditione suis expensis sequi tenentur. Ultimi sunt Rezessi, quos colonos liberos, quam nobiles vocare mallemus, Russorum Odnodvorcis fere correspondent, nec rusticorum aulas habent, sed plures simul unum pagum habitant suasque terras vel ipsi vel per servos conductitios colunt.
Baronum stirpes, quales ab initio moldavica historia memorat, cunctae adhuc supersunt, miroque fato inter tot bella, et tot Tartarorum latrocinia nullum adhuc periit vetus Moldavorum nobilium genus, si unicum Basilii Albani, Moldaviae principis, excipias, quod, cum olim amplitudine cuncta reliqua superaret, hodie· penitus intercidit. Quamvis etiam nonnulae eorum stirpes ad tantam paupertatem fuerint redactae, ut e quinque millibus aularum, quas olim possidebant, vix quinque retinuerint, ipsa tamen progenies incolumis conservatur. Iuvabit autem nomina earum stirpium huic narrationi interserere, idque, quoniam dignitate cunctae inter se aequales habentur, serie alphabetica:
Abazaestii,
Arburestii,
Asani, qui ab Asane Ioannis Valachorum apud Choniatem principis fratre originem ducunt.
Arapestii,
